چه زمانی توصیه های پزشکان در مورد رشد گفتار و زبان را نادیده بگیریم

چه زمانی توصیه های پزشکان در مورد رشد گفتار و زبان را نادیده بگیریم تا بتوانیم در زمینه پرورش کودک دوزبانه موفق باشیم. 

چه زمانی توصیه های پزشک در مورد رشد گفتار و زبان دوزبانه را نادیده بگیرید

یکی از مهم‌ترین توصیه‌ هایی که والدین کودکان دوزبانه دریافت می کنند، توصیه‌ هایی از پزشکان و سایر متخصصان پزشکی در مورد رشد گفتار و زبان دوزبانه فرزندشان است.

اغلب، پزشک خانواده به والدین توصیه می کند که به زبان مادری خود صحبت نکنند و در عوض، فقط به زبان جامعه صحبت کنند. 

یا اینکه باید یک زبان را در خانه کنار بگذارند، زیرا یادگیری دو یا چند زبان برای کودک گیج کننده است. 

والدین این توصیه را باور می کنند زیرا که یک متخصص پزشکی آن را گفته است.

اما پزشک عمومی می تواند درباره زبان و زبان شناسی نظر دهد؟ 

آیا آموزش زبان و پرورش کودک 2 زبانه در حیطه تخصص پزشک عمومی است؟

اما آیا پزشکان می توانند در مورد این مسئله تخصصی نظر دهند؟

آیا شما برای درمان اضطراب، به یک جراح مغز و اعصاب مراجعه می‌ کنید؟ 

پس چرا باید در مورد رشد گفتار و زبان به پزشک مراجعه کنید؟

در این مقاله، متخصصان آسیب‌ شناس گفتار دوزبانه کودکان به این سوال پاسخ می دهند، که چرا و چه زمانی توصیه‌ های پزشک خود را در مورد رشد گفتار و زبان فرزندتان زیر سوال ببرید، و به جای آن، چه کسی را باید ببینید.

اگر میخواهید کودک خود را تشویق کنید، می توانید از مقاله 50 کلمه برای تشویق کودک نیز استفاده کنید.

آیا پزشکان عمومی می توانند در مورد رشد گفتار و زبان دوزبانه راهنمایی کنند؟

من برای پزشکان اطفال، بیشتر از هر رشته دیگری احترام قائل هستم. آنها روزانه ده ها بار با والدین ملاقات می کنند و به آرامی آنها را در مسیری راهنمایی می کنند که به فرزندشان کمک کند. 

آنها نگرانی های ما را می شنوند و در مورد بینایی، شنوایی، جسمی، حرکت، گفتار، زبان شناختی یا حتی رشد گوارشی تصمیم می گیرند. 

این واقعاً حجم شگفت انگیزی از اطلاعات است که هر پزشک، مسئول آن است.

برای انجام این کار، یک پزشک اطفال تقریباً باید با ناهنجاری های هر رشته‌ای آشنا باشد و باید بداند چه زمانی به والدین اطمینان دهد و چه زمانی به دنبال افراد متخصص باشد.

بنابراین، جای تعجب نیست که در هنگام برخورد با زبان دوم یا زمانی که پزشکان به اطلاعات رشدی منسوخ شده اشاره می کنند، به تخصص بیشتری نیاز است.

الن کستر، دکترای دوزبانه

اگر من برای هر بار که یکی از والدین به من گفت که پزشک یا معلمشان به آنها گفته است که با فرزندشان به زبان مادری خود صحبت نکنند، یک نیکل (5سنتی) داشتم، الان ...

ما گروهی از آسیب شناسان گفتار-زبان دوزبانه هستیم که سوالات متداول درباره دوزبانگی کودک، از آنها پرسیده می شود.

"آیا شنیدن دو زبان برای فرزندان من بد است؟"

"آیا آنها گیج خواهند شد"

"آیا دوزبانه ها دیرتر از تک زبانه ها صحبت کردن را یاد می گیرند؟"

متأسفانه، بیشتر این نگرانی ها توسط معلمان و پزشکان خوش نیت ایجاد می شود، که از تحقیقات فعلی و حقیقت در مورد توسعه دو زبانه آگاه نیستند.

قبل از ادامه می توانید مقاله 5 باور غلط درباره پرورش کودک 2 زبانه را هم مطالعه فرمایید.

باورهای غلط درباره دوزبانگی

تصورات اشتباه متعددی درباره دوزبانگی و پرورش کودک دوزبانه وجود دارد. بیایید در اینجا به آنها بپردازیم و برسی کنیم که پس از دریافت توصیه های متناقض، چه کارهایی می‌ توانیم انجام دهیم.

تصور اشتباه شماره ۱ - دوزبانگی یک مشکل است. نادرست

برخی معتقدند که دوزبانگی مشکلی است، و نظام‌ های پزشکی یا آموزشی باید با آن مقابله کنند. مطمئناً این باور، همه چیز را کمی پیچیده تر می کند. 

با این حال، حقیقت این است که بیش از ۵۱ درصد از جهان، دو زبانه هستند و بخش‌ هایی از آفریقا و هند وجود دارد که چند زبانه (با ۵ زبان یا بیشتر) معمول است.

در واقع، پرورش کودک تک زبانه استثنا است. 

حفظ زبان دوم اغلب به معنای حفظ فرهنگ دوم و آموزش سفیران تجاری، اجتماعی و دولتی بعدی در جهان است. 

تقریباً هر بزرگسالی که با آن روبرو می‌شوم، اعتراف می‌کند که از اینکه با هر زبانی که در دبیرستان شروع کرده‌اند همراهی نکرده‌اند، پشیمان است.

تصور اشتباه شماره ۲ - افرادی که ناگهانی تغییر زبان می‌دهند (دو زبان را با هم ترکیب می کنند) دچار کسری در زبان هستند و هیچ یک از زبان ها را به خوبی نمی دانند. نادرست

تغییر زبان به دلایل مختلفی استفاده می‌شود، اما لزوماً نشان‌ دهنده کمبود در آن زبان نیست. 

گاهی اوقات دوزبانه ها برای تاکید یا بیان اصطلاحی که معنای کمی متفاوت دارد، از زبان دیگر استفاده می‌کنند.

در برخی مناطق، تغییر زبان یک امر عادی است. 

مهم است که مدل زبانی کودک را در نظر بگیرید. 

اگر آنها در یک منطقه تغییر زبان، بزرگ شوند، احتمالاً از این روش استفاده می‌ کنند. 

آنچه مهم است تعیین شود، این است که آیا آنها می توانند پس از قرار گرفتن کافی در معرض مدل های غیر تعویض زبان، از زبان ها به طور جداگانه استفاده کنند یا خیر.

تصور اشتباه شماره ۳ - کودکان دارای اختلال زبانی نباید بیش از یک زبان را همزمان یاد بگیرند. نادرست

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه بزرگ شدن با دو زبان باعث سردرگمی کودکان با رشد عادی زبان یا اختلال زبانی شود، وجود ندارد. 

یک مطالعه اخیر (وستمن، کورکمن، میکوس، و بایرینگ، ۲۰۰۸) نشان داد که کودکان دارای اختلال زبانی که از زمینه های دوزبانه می آیند، نسبت به کودکان تک زبانه با اختلال زبان، مشکلات زبانی شدیدتری ندارند.

تصور اشتباه شماره ۴ - کودکانی که دو زبان را یاد می گیرند، در مقایسه با کودکان تک زبانه، از نظر درک مفاهیم ضعیفتر هستند. نادرست

در گذشته، دوزبانگی اغلب به عنوان منبعی از مشکلات در رشد زبان تلقی میشد. بسیاری از مطالعات با مدارک ضعیف از این ایده پشتیبانی می کنند. 

برعکس، تعدادی از مطالعات طیف وسیعی از مزایای شناختی مرتبط با دوزبانگی را یافته اند.

عملکرد اجرایی، که تصور می‌شود به مهارت‌های سازمانی، توجه و کنترل بازدارنده کمک می‌کند، در افراد دوزبانه نسبت به تک‌زبانه‌ها بیشتر است 

(بیالیستوک، ۱۹۹۹؛ بیالیستوک، ۲۰۰۹؛ مزکاپا، ۲۰۰۴؛ یوشیدا، ۲۰۰۸).

علاوه بر این، مشخص شده است که دوزبانه ها نسبت به تک زبانه ها انعطاف پذیری شناختی بیشتری در یادگیری کلمات دارند. 

دوزبانه ها می‌توانند لغات با معانی مشابه را راحت تر از تک زبانه ها یاد بگیرند 

(یوشیدا و اسمیت، ۲۰۰۷).

تصور اشتباه شماره ۵ - کودکانی که همزمان دو زبان را یاد می گیرند، زبان ها را اشتباه می گیرند و در برقراری ارتباط مشکل دارند. نادرست

گاهی اوقات کودکان تک زبانه قوانین گرامری را در هنگام یادگیری زبان خود به اشتباه استفاده می کنند. (مثلاً "دیروز بابا به فروشگاه میرود").

کودکان دو زبانه گاهی اوقات قوانین یک زبان را در زبان دیگر اعمال می کنند. به عنوان مثال، در ترکی صفت ها قبل از اسم ها می آیند. ممکن است کودکی با پیشینه ترکی زبان بشنوید که می گوید: "من سفید ماشین را دوست دارم" به جای "من ماشین سفید را دوست دارم".

این موضوع برای مردم که از الگوهای یک زبان هنگام یادگیری زبان دیگر استفاده می کنند رایج و عادی است.

توصیه میکنیم که مطلب چگونه برای ارزیابی گفتار یا دوزبانگی آماده شویم را هم مطالعه فرمایید.

پس در عوض چه کسی را باید ببینید؟

از یک آسیب شناس زبان گفتار آموزش دیده (SLP) مشاوره بگیرید.

مانند هر تخصص دیگری، آسیب شناسان گفتار زبان تمام حرفه خود را بر روی یک حوزه خاص متمرکز می کنند. 

اگر نگرانی های شما فراتر از یک معاینه عادی باشد، ارزیابی می تواند شامل:

۱. مشخص کردن اینکه فرزندتان مانند همسالانش ارتباط برقرار می کند یا خیر.

و یا،

۲. مشخص کردن اهدافی برای کمک به حرکت در مسیر درست باشد.

ذکر این نکته ضروری است که همه آسیب شناسان گفتار در زمینه های یکسان آموزش دیده اند. 

پزشکان تنها کسانی نیستند که به افزایش دانش خود در مورد دوزبانگی ادامه می دهند. 

این مهم است که بپرسیم آیا یک آسیب شناس گفتار تجربه یا آموزش در زمینه فرهنگ و تنوع زبانی دارد یا خیر. 

به صورت مستقیم می‌توان گفت:

«کودک من ممکن است در برقراری ارتباط مشکل داشته باشد. آیا می‌توانید تشخیص دهید که او یک اختلال واقعی دارد یا اینکه مشکلات او فقط به خاطر یادگیری زبان دوم است؟»

سخن پایانی 2 زبانه شو

امیدواریم که در این مقاله توانسته باشیم به این سوال شما که چه زمانی توصیه های پزشکان در مورد رشد گفتار و زبان را نادیده بگیریم ، پاسخ داده باشیم. 

ما در زمینه پرورش کودک چند زبانه تخصص داری، اگر سوالی درزمینه پرورش کودک دو زبانه و همچنین پرورش کودک چند زبانه دارید حتما به کارشناسان دوزبانه شو پیام بدهید تا شما را در این باره راهنمایی کنند.

مطمئن باشید که تجربه چندین ساله ما شما را در این مسیر شیرین یاری خواهد رساند و مانند هزاران والدین دیگر به هدف خود خواهید رسید.

همچنین میتوانید بایدها و نبایدها در پرورش کودک 2 زبانه را در این مقاله بیابید.